Gelijkenissen en verschillen Olympische Spelen vroeger en nu
De Olympische Spelen verliepen vroeger in Hellas heel anders als vandaag. Op deze pagina leer je de verschillen tussen het programma van vroeger en nu, wie er mocht deelnemen en waarom.
Wie mag deelnemen aan de Olympische spelen in Hellas?
De spelen waren bij de Oude Grieken voorbehouden voor enkel mannen uit verschillende poleis. Alleen enkele priesteressen mochten binnen in het heiligdom van Olympia. Volgens schrijver Pausanias werd diegene die de regel overtrad van de berg Typaion naar beneden gegooid. Maar er is een uitzondering:
"Ze zeggen dat nooit een vrouw betrapt is, behalve Kallipateira. Ze was een weduwe en - vermomd als een mannelijke trainer - nam ze haar zoon mee naar Olympia om hem te laten deelnemen. Toen haar zoon Peisidoros won, sprong Kallipateira over de omheining waarachter de trainers plaatsnamen en raakte per ongeluk ontbloot. Men ontdekte dus dat zij een vrouw was. Maar men liet haar onbestraft vrij uit respect voor haar vader, haar broers en haar zoon, omdat zij allen Olympische overwinningen hadden behaald. Wel kwam er dankzij dit voorval een wet die de trainers verplichtte zich in de toekomst uit te kleden voordat zij het terrein betraden"
(vertaling van Pausanias, Rondleiding door Griekenland)
Vandaag is er een grotere gelijkheid in de samenleving en mogen zowel mannen als vrouwen meedoen aan de Olympische Spelen. Daarnaast zijn de spelen ook uitgebreid zodat mensen met een handicap ook kunnen deelnemen.
Dagprogramma van de Olympische Spelen in Hellas
Dag 1: Registratie van atleten en loting, eedaflegging, offers en plechtigheden ter ere van Zeus. Op de eerste dag is er een openingsceremonie. De deelnemers gaan in processie naar het beeld van Zeus. Daar zweren zij, in aanwezigheid van de scheidsrechters, een eed waarbij ze beloven zich aan de regels te zullen houden.
Dag 2: De eerste wedstrijden, de wagenrennen, zijn meteen een geweldig spektakel. Daarom zijn de tribunes van het rechthoekige stadion tot op de laatste plaats bezet door luidruchtige mannen, die vaak dagenlang hebben moeten reizen om hier aanwezig te kunnen zijn. De winnaar krijgt een rode hoofdband.
's Middags is het de beurt aan de vijfkamp: discuswerpen, verspringen, speerwerpen, 200 meter hardlopen en worstelen. De atleten mogen bij verspringen geen aanloop nemen, maar moeten uit stand springen, terwijl ze gewichten in hun handen houden, die ze tijdens de sprong als het ware naar voren werpen.
Dag 3: De dag van de jeugd
's Ochtends zijn er religieuze plechtigheden, met als hoogtepunt een processie. 's Middags bestrijden de jongens elkaar bij het hardlopen, worstelen en boksen. De jongens waren tussen de 12 en 18, de leeftijd waarop in de meeste Griekse stadstaten de dienstplicht begon. De leeftijd was voor de juryleden echter moeilijk te controleren. Zij gebruikten daarom hun ogen en hun gezond verstand om ongelijke combinaties van tegenstanders te voorkomen.
Dag 4: In het stadion vinden 's morgens de loopnummers plaats over 200, 400 en 4800 meter. De winnaar wordt onderscheiden met een krans van olijftakken.
's Middags komen drie ruwe, maar zeer populaire sporten aan bod. Allereerst het worstelen. Bij deze sport is het verboden de tegenstander te bijten of hem de ogen uit te drukken, maar verder mag bijna alles. Wie drie keer valt, heeft verloren. Daarna volgt het boksen. Na de bokswedstrijden volgt het pankration, een combinatie van worstelen, judo en een beetje boksen.De dag wordt afgesloten met een 400 meter-loop van mannen in volle wapenrusting, dus met helm, schild en scheenplaten.
Dag 5: Alle overwinnaars van de onderdelen verzamelden zich bij de tempel van Zeus.
Hun namen en de plaatsen, waar zij vandaan kwamen, werden plechtig afgekondigd door de herauten. De overwinnaars werden door het oudste jurylid gekroond met een olijfkrans. 's Middags werd er voor alle winnaars een diner gegeven. 's Avonds waren er feesten, die tot diep in de nacht duurden.
Dagprogramma van de Olympische Spelen vandaag:
Dag 1: openingsceremonie waarbij al de landen met hun atleten voorgesteld worden en de Olympische eed afleggen.
De olympische eed is de tekst die tijdens de openingsceremonie van elke Olympische Spelen wordt uitgesproken door een sporter en een jurylid. Door het uitspreken van de eed beloven de sporters en de juryleden dat ze zich tijdens de Spelen aan de regels zullen houden.
Terwijl de sporter de eed aflegt moet hij de olympische vlag met zijn linkerhand vasthouden en zijn rechterhand opgestoken hebben. De vlaggendragers van alle deelnemende landen vormen een halve cirkel voor het podium waar de sporter die de eed aflegt op staat. Daarna legt een van de juryleden uit het organiserende land de eed af namens alle juryleden.
Extra:
Atleten tussen de 14 en 18 jaar doen vaak mee aan het aparte Europees Jeugd Olympisch Festival dat om de 4 jaar wordt gehouden en enkel voor de jeugd wordt georganiseerd.
Dag 2 tot dag 15:
De atleten nemen het tegen elkaar op in verschillende sporten voor 13 dagen.
De atleten beoefenen sporten zoals Atletiek, Badminton, Basketbal, Boksen, Boogschieten, Gewichtheffen, turnen, Ritmisch Gymnastiek, trampolinespringen, Handbal, Hockey, Judo, Kanovaren, slalom, Moderne vijfkamp, Paardensport, Dressuur, Roeien, Schermen, Schietsport, Taekwondo, Tafeltennis, Tennis, Triatlon, Voetbal, Volleybal, Beachvolleybal, Wielersport, Wegwielrennen, Mountainbiken,BMX, Worstelen, Zeilen, Zwemmen, Waterpolo, Schoonspringen en Synchroonzwemmen worden tijdens deze periode uitgevoerd. De winnaar van de sporten krijgt een medaille.
Dag 16: eindceremonie van de spelen. Alle kandidaten verzamelen zich in het stadium voor de eindceremonie om de spelen plechtig af te sluiten.
De ceremonie begon met het hijsen van de vlag van het gastland waar de spelen plaatsvinden en het afspelen van het volkslied van dit land. Vervolgens betreden de atleten het stadion. Dat gaat vaak gepaard met veel vrolijke gezichten en gedans. Ook de vlag van Griekenland, de bakermat van de Spelen, word daarna gehesen en het Griekse volkslied werd afgespeeld. Aan het einde van de ceremonie werd de olympische hymne gespeeld en vervolgens werd de olympische vlag naar beneden gehaald en doorgegeven aan het land dat de volgende spelen organiseerd. De Olympische vlam wordt ook op deze laatste dag gedooft.